Το «καράβι» του WE-hope μόλις πέρασε ένα κομβικό σημείο. Φτάνοντας και περνώντας την «σημαδούρα» του φεστιβάλ, όπου πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του Cantastoria στο Φεστιβάλ του Lincoln, σκοπός μας τώρα είναι να «πλεύσουμε» όλη την διαδρομή και να διαμορφώσουμε τις εκπαιδευτικές εμπειρίες των μεταναστών μαζί.
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνάντησης των εταίρων του WE-Hope, αποφασίστηκε ότι το έργο θα αναπτύξει εκπαιδευτικούς πόρους, με τη ενσωμάτωση του Di + στην αμιγώς Ιταλική ομάδα που αποτελείται από το Lapsus και διοικείται από το Memoro. Το ζήτημα της σχέσης μεταξύ τέχνης και εκπαίδευσης ανήκει στη φύση της σχεσιακής τέχνης που από τη φύση της είναι μια διαδικασία εν κινήσει, παρόμοια με την μετανάστευση.
Πώς η τέχνη, σε συνδυασμό με την εκπαίδευση, μπορεί να βελτιώσει περαιτέρω την κατανόηση των εμπειριών διαβίωσης των μεταναστών ;
Η τέχνη είναι μία διαδικασία παρόμοια με την αλχημεία : μία διαδικασία μεταμόρφωσης μίας ύλης που βασίζεται στην πρακτική , φιλοσοφική και εσωτεριστική γνώση. Είναι μία συλλογική διαδικασία διότι ευδοκιμεί μόνο στη σχέση που έχουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες, οι τεχνικές διαδικασίες, η μελέτη και η εμπειρία. Η τέχνη είναι ένας τρόπος ύπαρξης της πραγματικότητας, με την δική της διάσταση και το δικό της επίπεδο οργάνωσης. Συνεπώς, η τέχνη ζει/ υφίσταται μόνο στην συγκεκριμένη θέση που ονομάζουμε παρόν (Miguel Benasayag, Le mythe de L’individual, 1998, Ed Le Decouverte & Syros, Παρίσι) και στην συγκεκριμένη κατάσταση που ονομάζουμε σχέση . Η τέχνη είναι πάντα μία συλλογική πολιτική διεργασία . Υφίσταται μόνο στην δημόσια διάσταση.
Στο WE-Hope, η τέχνη εξωτερικεύει την ζωή μίας ανθρωπολογικής ομάδας που τα μέλη της αυτοαποκαλούνται «μετανάστες» και «επιζώντες πολέμου». Επιδιώκει μία αισθητική συνοχή σε σφαιρικό επίπεδο. Διακατέχεται από την βαρυτική έλξη της ηθικής. Ζεί στο κλίμα της βιωσιμότητας. Είναι μία δημιουργία σε διαρκή εξέλιξη.
Για το λόγο αυτό πιστεύουμε ότι μια συνδυασμένη προσέγγιση στην τέχνη και την κατάρτιση πρέπει να ξεκινά από την επιστημονική παρατήρηση της φύσης σε ορισμένα πολύπλοκα συστήματα όπως: Το πέταγμα των ψαρονιών, τη συμπεριφορά των ιών, την ευφυΐα των φυτών, τη συμπεριφορά των όγκων. Επειδή η δημιουργική διαδικασία εκ φύσεως συνδέει πτυχές της γνώσης με μη-γραμμικές διερευνήσεις που ξεκινούν από την εσωτεριστική μας φύση.
Θα ασχοληθούμε λίγο αυθαίρετα με το «πώς» :
Το σώμα ως «μεταναστευτική» κουλτούρα
Το να είσαι ζωντανός σημαίνει να έχεις «μολυνθεί»
Η ελευθερία και η χάρη της πλοήγησης «με το μάτι» χωρίς να ορίζεις τα πάντα εξ αρχής
Αποδέχοντας ευπρόσδεκτα το μυστήριο/δεν καταλαβαίνω/οι ερωτήσεις χωρίς άμεσες απαντήσεις και η επαναδιατύπωσή τους ως «μεταναστευτικό» στοιχείο
Ξεκινώντας από την ευπάθεια/ το λάθος/την διαφορετικότητα ως ένα ουσιαστικό αλλά θετικό στοιχείο
Η έμμεση ματιά που διατηρεί ίσες αποστάσεις και εγγυάται τον ζωτικό χώρο του καθενός, ο οποίος δεν είναι ο ίδιος για όλους, αλλά έχει μία θεμελιώδη και λυτρωτική φυσική/γεωγραφική/πολιτισμική αξία
Η αποδοχή και η ενίσχυση της διασποράς στη συλλογική/συνδετική/γεωγραφική/ανθρωπολογική δομή των ενεργειών μικρής και ευρείας κλίμακας, η συλλογή των αποτελεσμάτων, και η δημοσίευσή τους
Η εμπειρία της τέχνης στο δημιούργημα του WE-Hope , μαζί με τις μαρτυρίες που συλλέχθηκαν από τους ιστορικούς, μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως ιχνηλάτες προς ανεύρεση νέας πορείας ως προς την διασπορά στην κοινωνική δομή σε ευρεία κλίμακα
Τί μπορούμε να κάνουμε για να προωθήσουμε την κοινωνική ένταξη με επίκεντρο το Cantastoria ?
Το εκφραστικό μοντέλο του Cantastoria ταιριάζει απόλυτα για τον σκοπό αυτό. Από την εγγενή του φύση, είναι η απόλυτη ιστορικά αρχέγονη έκφραση της κοινωνικής ενσωμάτωσης.
Cantastoria : Νομαδικές κινητοποιήσεις στις πλατείες // WE-Hope : μικρές και εκτενείς δημόσιες δράσεις
Canstastoria : Αφήγηση μιας ιστορίας σε τραγούδι // WE-Hope : με την χρήση του μουσικού θέματος της χορωδίας του έργου μας και με τις συνεντεύξεις που συλλέχθηκαν, ζητάμε από τις τοπικές χορωδίες να ερμηνεύσουν τo μουσικό θέμα με το ελεύθερο να το τροποποιήσουν. Χρησιμοποιώντας την λογική του «χαμένοι στη μετάφραση» παραδίνουμε ένα μουσικό κομμάτι σε άλλη χορωδία έτσι ώστε να υπάρχει μία συνεχή τροποποίηση και στο μουσικό θέμα και στην ερμηνεία του μέχρι το τέλος της περιοδείας .
Cantastoria : Μία ιστορία σχετική με τα σύγχρονα προβληματικά γεγονότα και συμβάντα + παράσταση του «δρόμου» που γίνεται κομμάτι της συλλογικής πολιτισμικής κληρονομιάς μίας κοινότητας + περιγραφή αυτών στις κύριες στατικές εικόνες // WE-Hope : Συμπερίληψη των σχολείων στην δημιουργία ιστοριών με στατικές ή δυναμικές εικόνες σχετικές με τους μετανάστες και/ ή σχετικά θέματα και δημοσίευσή τους διαδικτυακά.
Άρθρο γραμμένο από το Di+
Φωτογραφία 1 : καρέ από μία Ιταλική παράσταση Cantastoria · τοιχογραφία από το παρεκκλήσι Corpus Domini Church, Pagliaro Ιταλία ·
Φωτογραφία 2 : λιμπρέτο μίας Ιταλικής Cantastoria · πορτραίτο ενός τροβαδούρου από το Μαλάουι , φωτογραφία από τον Giovanni Diffidenti
Comments