Σκοπός του WE-Hope είναι η επιβεβαίωση της αξίας των αναμνήσεων, κυρίως των οδυνηρών. Το έργο φιλοδοξεί να φέρει σε επαφή ανθρώπους μέσα από τις κοινές αναμνήσεις των επιζώντων του Β’ Π.Π. και των μεταναστών που αναζητούν ασφάλεια στην Ευρώπη. Όπως το WE-Hope, κάποια Ευρωπαϊκά έργα έχουν ως σκοπό να δημιουργήσουν μεγαλύτερη ένταξη στον πολιτισμικό τομέα και να συμπεριλάβουν κοινωνικά εύθραυστες κοινότητες επιβεβαιώνοντας την αξία στις ιστορίες των ανθρώπων και χρησιμοποιώντας μεθοδολογίες συν-δημιουργίας.
Μεταξύ αυτών των έργων είναι και το MEMEX (χρηματοδοτούμενο από το πρόγραμμα H2020) το οποίο προωθεί την κοινωνική συνοχή μέσω συνεργατικών εργαλείων σχετικών με την πολιτισμική κληρονομιά, που παρέχουν ελεύθερη προς όλους πρόσβαση στην υλική και άυλη πολιτισμική κληρονομιά, και ταυτόχρονα διευκολύνουν τις συναντήσεις, τις συζητήσεις και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των κοινοτήτων που διατρέχουν τον κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού.
Το έργο συντονίζεται από το IIT (Ιταλία) και συγκεντρώνει τεχνικούς και κοινωνικούς/πολιτισμικούς εταίρους από την Ευρώπη.
Το έργο υλοποιεί τρία πιλοτικά προγράμματα : Στο Παρίσι, στην Βαρκελώνη και στην Λισαβόνα. Δύο από αυτά ασχολούνται άμεσα με το ζήτημα της συμμετοχής των μεταναστών την διαδικασία της συν-δημιουργίας. Εφόσον η συμμετοχή σε πολιτιστικά έργα είναι μείζονος σημασίας για τους μετανάστες, και είναι ζήτημα εμπιστοσύνης, απαιτεί μία μακροχρόνια συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους φορείς , όπως άλλες ΜΚΟ. Κάθε πιλότος δημιουργεί ισχυρές συνεργασίες με τους τοπικούς ενδιαφερόμενους φορείς προκειμένου να εφαρμοστούν δραστηριότητες συν-δημιουργίας της MEMEX σε απόλυτα τοπικό επίπεδο. Δύο εταίροι της κοινοπραξίας – η Interarts υπεύθυνη για το πιλοτικό πρόγραμμα στην Βαρκελώνη, και η Mapa das Ideias υπεύθυνη του πιλοτικού προγράμματος στην Λισαβόνα – μοιράζονται στο άρθρο αυτό κάποιες από τις στρατηγικές τους προκειμένου να έρθουν σε επαφή με τους μετανάστες (ή τους μετανάστες δεύτερης ή τρίτης γενιάς):
Το πρώτο βασικό στοιχείο στο έργο της MEMEX ήταν η δημιουργία τοπικών συνεργασιών . Πρώτα , οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι οι κοινότητες που απειλούνται με κοινωνικό αποκλεισμό δεν δέχονται μόνο ατομικές πιέσεις , αλλά επίσης και δομικές. Η απάντηση στην ανάλυση αυτή είναι να χτιστεί μία ισχυρή συνεργασία ανάμεσα στους θεσμικούς φορείς που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των μεταναστών σε διάφορα επίπεδα (πολιτισμικό, κοινωνικό, οικονομικό, νομικό κτλ.) Οι θεσμοί είναι υψίστης σημασίας διότι χωρίς αυτούς είναι δύσκολο να δημιουργηθεί ένας ασφαλής χώρος για την συμμετοχή. Αλλά όταν η εμπιστοσύνη μεταξύ των κοινοτήτων και των θεσμών κλονίζεται ή καταστρέφεται, πρέπει να βρεθούν αρχηγοί στην κοινότητα που θα λειτουργήσουν ως διαμεσολαβητές, είτε κάνοντας τους συμμάχους είτε προσλαμβάνοντάς τους ως μέρος του προσωπικού για την προσπάθεια κοινωνικής/πολιτισμικής ανάπλασης.
Είναι επίσης σημαντικό να προσαρμοστούμε στο χρονοδιάγραμμα : Οι μετανάστες συχνά εγκλωβίζονται σε επιθετικές ή εύθραυστες εργασιακές πρακτικές, οι οποίες μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την δυνατότητα τους να συμμετέχουν σε δράσεις εντός των τυπικών ωρών εργασίας. Η προσαρμογή στις δυνατότητες των μεταναστών είναι θεμελιώδους σημασίας , ιδίως εάν η εργασία συνεπάγεται κάποιο βαθμό συνεργασίας μεταξύ των συμμετεχόντων, στο πλαίσιο της οποίας πρέπει να συντονίζονται τα χρονοδιαγράμματα όλων.
Το τρίτο στρατηγικό ζήτημα είναι να αντισταθμίζουμε ανάλογα με την περίσταση : Σε κάποιες περιπτώσεις, οι μετανάστες δεν νοιώθουν ενθαρρυμένοι να συμμετάσχουν στις κοινωνίες στις οποίες έχουν μεταναστεύσει , και συχνά έχουν μόνο επιφανειακή συμμετοχή, καθώς τα οικονομικά ζητήματα παραμένουν το κύριο κίνητρο για την μετανάστευσή τους. Αναγνωρίζοντας την ουσιαστική αξία της συμμετοχής τους σε πολιτισμικές ή κοινωνικές δραστηριότητες μπορεί να αποτελέσει έναν σημαντικό τρόπο για να τους προσεγγίσουμε υιοθετώντας τις αξίες και τις προσδοκίες τους. Πέρα από το ότι είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να δείξει κανείς ότι η πολιτισμική συμμετοχή έχει αξία, η αναγνώριση και η ευγνωμοσύνη για τον χρόνο που δαπανούν στο έργο είναι επίσης μία αναγνώριση της αξίας τους.
Όλες αυτές οι στρατηγικές αποκαλύπτουν ότι η ίδια η διαδικασία της συνδημιουργίας είναι τουλά-χιστον εξίσου σημαντική, αν όχι πιο σημαντική από το αποτέλεσμα που προκύπτει.
Η συμμετοχή των μεταναστών σε δραστηριότητες συν-δημιουργίας δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς μία ευέλικτη μεθοδολογία, η οποία συνδυάζεται με την έννοια δημιουργίας κοινού, επίσης μία από τις προτεραιότητες του προγράμματος Creative Europe, και αποτελεί σημαντικό μέρος της μεθοδολογίας της MEMEX , την οποία εφάρμοσαν όλοι οι εταίροι της κοινοπραξίας που είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση των πιλοτικών προγραμμάτων στις κοινότητες με τις οποίες συνεργάζονται.
Το άρθρο αυτό γράφηκε από τους : Michael Culture Association, Mapa das Ideias και Interarts, εταίρους του έργου MEMEX. To Michael Culture Association είναι επίσης εταίρος του έργου WE-Hope.
Comments