Η πανδημία του COVID-19 διέκοψε τις δραστηριότητες σε πολιτιστικά ιδρύματα σε παγκόσμια κλίμακα, απειλώντας την οικονομική τους κατάσταση, καθώς και την δουλειά χιλιάδων ατόμων που εργάζονται πάνω στον πολιτισμό και την πολιτισμική κληρονομιά. Από την αρχή της κρίσης, έχουν υλοποιηθεί αρκετές πρωτοβουλίες από τον πολιτισμικό τομέα από διάφορα δίκτυα, όπως το ENACT, το CultureActionEurope, το EuropeanHeritageAlliance 3.3, προκειμένου να υποστηριχθεί η ανταλλαγή μεταξύ των κοινοτήτων και να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση της ΕΕ σχετικά με τον αντίκτυπο της κατάστασης για τον πολιτιστικό τομέα, συμπεριλαμβανομένων και των τρεχόντων έργων της ΕΕ. Διαδικτυακά σεμινάρια που συγκέντρωσαν διάφορους οργανισμούς έχουν ξεκινήσει γρήγορα, καθώς επίσης μελέτες ,έρευνες , και ένα διαδικτυακό κέντρο πόρων για την ανάλυση των επιπτώσεων του COVID-19, προκειμένου να εκτιμηθεί η κατάσταση και οι ανάγκες στον τομέα της πολιτισμικής κληρονομιάς, των Ευρωπαϊκών μουσείων και του δημιουργικού τομέα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έλαβε μέτρα να υιοθετήσει προγράμματα όπως το Horizon 2020, το CreativeEuropeκαι το Erasmus+, προκειμένου να διασφαλίσει την ασφαλή ολοκλήρωση τρεχόντων έργων καθώς επίσης και για να προετοιμάσει μελλοντικά έργα, να ενισχύσει την Ευρωπαϊκή συνοχή, την αλληλεγγύη, την έρευνα και την καινοτομία. Τον Μάιο του 2020, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκαινίασε την πλατφόρμα CreativesUnite, έναν ψηφιακό χώρο που στοχεύει στην συγκέντρωση όλων των πρωτοβουλιών και των πληροφοριών σχετικά με τους πολιτισμικούς και δημιουργικούς τομείς στην ΕΕ , ως απάντηση στην κρίση του COVID-19.
Η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση ζήτησε μία παγκόσμια ανταπόκριση στον κορωνοϊό, είτε με το να δωθούνπληροφορίες για τον COVID-19, είτε με το να αναπτυχθούν τρόποι καταπολέμησης του ιού, ή με το να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί κοινωνική και πολιτική συνοχή.
Ο πολιτιστικός τομέας ζήτησε αμέσως από το ταμείο ανάκαμψης να ωφελήσει και τον τομέα Πολιτισμού και πολιτισμικής κληρονομιάς. Επίσης , πολύ σύντομα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε νέες εκκλήσεις για έργα αφιερωμένα στην έρευνα κατά του COVID-19 και σε εκδηλώσειςόπως την #EUvsVirus: thePan-EuropeanHackathonagainstCOVID-19.(#ΕΕ εναντίον Ιού : Ο Πανευρωπαϊκός Μαραθώνιος Ανάπτυξης Εφαρμογών κατά τον COVID-19. )
Αυτή η κρίσιμη περίοδος επίσης παρείχε ευκαιρίες αλλά και προκλήσεις για τα Ευρωπαϊκά έργα. Πέραν της παράτασης των προθεσμιών, έπρεπε να γίνουν στα έργα και τροποποιήσεις σχετικές με τους περιορισμούς για τον COVID-19 καθώς και τροποποιήσεις στον προϋπολογισμό τους, ούτως ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα και ευελιξία τους. Για παράδειγμα,στο WE-Hopeη κρίση καθόρισε το πλαίσιο και το χρονοδιάγραμμα ως προς την συλλογή των μαρτυριών στις οποίες βασίζεται το έργο.
Η κρίση επίσης ισχυροποίησε τις ανισότητες μεταξύ των ανθρώπων και κατέστησε δύσκολη την πρόσβαση σε Ευρωπαίους πολίτες και ανθρώπους γενικότερα. Αν και πολλοί ενδιαφερόμενοι που συμμετείχαν σε Ευρωπαϊκά έργα επέτρεψαν την απομακρυσμένη εργασία, η επικοινωνία με το κοινό γενικά έγινε πολυπλοκότερη. Το WE-Hopeείναι ένα ιδανικό παράδειγμα των δυσκολιών αυτών. Φυσικά, είναι κατανοητό, σε καιρό κρίσης, να σκεφτεί κανείς ότι τα άτομα που ήδη νοιώθουν ευάλωτα έχουν άλλες προτεραιότητες από το να συμμετάσχουν ή να μάθουν για έργα από τα οποία δεν θα εισπράξουν κάποια ανταμοιβή άμεσα. Πολλά Ευρωπαϊκά έργα στα οποία συμμετέχουν οι εταίροι του WE-Hope , και ακόμα και το ίδιο το WE-Hope, έχουν ως στόχο την ενδυνάμωση των ανθρώπων μέσω της πολιτισμικής κληρονομιάς. Είτε ο στόχος αυτός αφορά τους νεότερους είτε τους μεγαλύτερους σε ηλικία, τις ομάδες που νοιώθουν αποκλεισμένοι, η κρίση του COVID-19 έθεσε σε κίνδυνο τον στόχο αυτόν , δημιούργησε στους ανθρώπους αυτούς μια συναισθηματική αστάθεια , ζητώντας τουςπαράλληλα να είναι πιο δυνατοί από ποτέ . Συνεπώς, τα Ευρωπαϊκά έργα έχουν ιδιαίτερη σημασία για την υποστήριξή των ανθρώπων αυτών και πρέπει να μάθουν πώς να το κάνουν σωστά.
Λαμβάνουμε τα πρώτα μαθήματα από αυτήν την κρίση ενώ προετοιμαζόμαστε για το δεύτερο κύμα, και εμφανίζονται τα πρώτα αποτελέσματα, τα οποία μας επισημαίνουν πόσο σημαντική είναι η στήριξη μιας διεθνούς συνεργασίας. Να μάθουμε ο ένας από τον άλλο και να δημιουργήσουμε μία δυνατότερη φωνή για τα κοινά προβλήματα. Τα Ευρωπαϊκά έργα θα πρέπει να εργαστούν για δυνατότερη ευαισθητοποίηση σε κρίσεις, σε μεθόδους ετοιμότητας και ανταπόκρισης για το μέλλον, συμπεριλαμβανομένων και σχεδίων έκτακτης ανάγκης τόσο για δημόσιες όσο και εσωτερικές διαδικασίες εργασίας. Η κρίση του COVID-19 έπαιξε ρόλο στο να αναγνωριστεί νωρίτερα η αξία του έργου της ψηφιακής πολιτισμικής κληρονομιάς και της ψηφιακής ενασχόλησης να φέρει ανθρώπους πιο κοντά , να ενθαρρύνει την δημιουργικότητα, να μοιραστεί εμπειρίες και να προσφέρει έναν ψηφιακό χώρο όπου μπορούν να χτιστούν ιδέες συλλογικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την σημασία που έχει η ενσωμάτωση και η ταυτότητα.
Στο έργο WE-Hope, πιστεύουμε πως η τέχνη είναι ένα απαραίτητο μέσο για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και της αίσθησης κάποιου ότι ανήκει στην Ευρώπη, γι’αυτό και η επιδίωξη και η ενίσχυση των Ευρωπαϊκών δημόσιων πολιτικών είναι πιο ουσιώδεις από ποτέ. Μία κρίση είναι από τις καταλληλότερες στιγμές να κάνει κανείς ένα βήμα πίσω, ώστε να μπορέσει να κάνει ένα μεγάλο άλμα μπροστά.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε από το Michael Culture Association, έναν εταίρο του WE-Hope.
(Source for the images: EC - Audiovisual Service)
Comments